PGCE#TeachingPrac#2015_Reflection_week 4_11 August-14 August_Schoonspruit Secondary School

"Time flies when you having fun". Vier weke van my onderwys internskap te Schoonspruit Sekondere Skool is al verby en ek het elke oomblik geniet tot so ver. Alhoewel ek nog net n gedeeltelike gevoel het van wat onderwys behels, sien ek uit na die voltydse toepassing van onderwys as professie. Hierdie week het ek my derde les vir Wiskundige Geletterdheid aangebied. Hierdie keer het ek n gr. 12 klas gekies om my les aan te bied. Weereens het ek waargeneem dat die gr. 12 Wiskundige Geletterdheid leerders beter dissipline handhaaf as die gr. 10's en 11's. Ek het meer in beheer gevoel en kon beter klas-kontrole toepas as in my vorige aanbieding. Ek het dit makliker gevind om met die graad 10's te kommunikeer as met die graad 12's, maar dit was moeiliker om die graad 10's gefokus te kry. Die graad 12's oefen selfdissipline uit, terwyl die graad 10's nog gedissiplineer moet word. Tydens die aanbieding van my les het ek besef dat dit belangrik is dat jy as opvoeder moet seker maak dat die leerders verstaan wat van hulle verwag word, dat hulle die vrae van die aktiwiteit verstaan asook die konsepte wat na vore kom in die aktiwiteit. Ek het verwag dat leerders nie die aktiwiteit sal verstaan en voltooi nie, maar die teenoorgestelde het gebeur na afloop van die les. Die leerders kon die aktiwiteit baas raak met n bietjie leiding van my. Ek was so trots op hulle daardie oomblik. Ek dink elke opvoeder moet dit vir homself/haarself beleef wanneer n leerder jou bo jou verwagtinge verras. Dit laat jou hart en gesig blom. Ek het ook opgelet dat 2 seuns se aandag afleibaar is, alhoewel hulle eerste klaar was met die aktiwiteit. Nadat ek self-ondersoek ingestel het, kom ek tot die gevolgtrekking dat daar nooit verwagtinge tydens n les geskep moet word nie, maar altyd voorsienning gemaak word vir leerders wat vinniger werk as die ander leerders om hul ten alle tye gefokus te he. Ek het ook besef hoe belangrik dit is om aktiwiteite op te stel na gelang van die groeppotensiaal en nie net altyd wat die KABV verwag van die groep nie. Ek self neem waar dat daar enorme vordering in my lesaanbiedings is. Ek het verbeter op die toepassing van klas-kontrole. Ek het nie net aanvaar leerders weet als wat hul veronderstel is om te weet nie, maar ek het eers seker gemaak leerders is bekend met die wiskundige konsepte wat in die aktiwiteit voorgekom het. Die klein getal leerders in die klas het n voordelige uitwerking gehad op my aanbieding van my les en ek kon individuele aandag gee binne groepsverband en die probleemareas vinniger aanspreek. My betrokkenheid by die skoolkoor maak nie meer deel uit van die verpligte buitemuurse aktiwiteite nie, maar omdat ek dit baie geniet. Ek oefen saam die leerders en luister na probleemareas, maar mees belangriker, ek bou verhoudings op met die leerders wat ek nie elke dag in kontak kom nie. Ek begin leer hul ken op n meer persoonlike vlak. Ek kom agter dat jy leerders beter hanteer indien jy hul op n meer persoonlike vlak ken en leerders respekteer n opvoeder meer as die opvoeder belangstelling toon in die leerder. Die gevoel was oorweldigend, maar tog vol blydskap toe n leerder vir my se dat ek vir haar soos n tweede ma is. Ek is so jonk en n leerder sien my as n ma-figuur, dan kan jy mos nie help om net meer lief te word vir hulle nie. Ek moet byvoeg dat ek baie van hierdie leerders jammer kry, want baie opvoeders posisioneer die leerders in n negatiewe lig a.g.v. hul ontwrigtende gedrag, maar eintlik verlang hul net aandag en iemand wat omgee. Aan die ander kant voel ek dat die graad 10 Fisiese Wetenskap klasse bietjie te gemaklik raak met my, maar hul het nog steeds soveel baie respek vir my. Die leerders begin vat kanse as hul opvoeder nie teenwoordig is nie en ek die klasse moet waarneem. Ek het beheer oor hierdie klas, ongeag die groot getal leerders in die klas, en ek wens dat my Wiskundige Geletterdheid graad 10 klasse ook net so kan luister as ek met hulle praat. Hierdie leerders het selfdissipline en vra onverskoning as ek hul optrede aanspreek. Ek vind dat die graad 10 klasse baie aandag verlang en soms jou reaksie uitlok om aandag te verkry. Ek het geleer dat dissiplinere probleme nie n faktor sal wees indien jy n verhouding bou met die leerders waar hul sien dat jy omgee nie en net die beste vir hul wil voorsit nie. Laastens voel ek dat ek nie baie uitgedaag word met vrae nie. Leerders vra weinig vrae wat verband hou met die werk in die praktyk of industrie. Vir die eerste keer hierdie week het n leerder vir my n vraag gevra waarop ek die antwoord nie weet nie. Ek het dit met alle eerlikheid hanteer en leerders laat verstaan dat ek weet nie als nie. Hulle was verbaas op my antwoord en ek dink die leerders kon by my leer dat dit okay is as jy nie verstaan nie, dat dit okay is as jy nie weet nie. Ek dink ook nie dat hul my as onbevoegd sien nie, maar dat hulle meer besef het dat ek ook in n leerproses is. Ek kon dus die tablet gebruik binne die klaskamer en die antwoord op die vraag gaan opsoek en vir die leerders n beter verduideliking gee oor die onderwerp wat self onbekend aan my is. Weereens was dit vir my n bewys dat as opvoeder kan ek self baie van leerders leer en nie net anderste om nie. Ekt besef dat ek ten alle tye die lewe en die skool as instansie as n leerproses moet sien eerder as n opvoeder wat die bron van inligting is. Ek sluit af dat ek baie wysheid op doen soos ek elke dag met kinders in interaksie kom, sommige dae het meer uitdagings as ander, maar die tydperk kan n fees wees as jy altyd die positiewe in die negatiewe sien.