PGCE#TeachingPrac#2015_Reflection_week 9_14th September-18th September_Schoonspruit Secondary School

Soveel emosies kom hier binne op in my terwyl ek reflekteer oor my proeftydperk. Ek is vol moed en opgewondenheid en kan nie wag om onderwys as professie te beklee nie. Na afloop van my "internskap" is ek verseker dat onderwys die beroep is waarin ek wil wees. Ek dink my persoonlikheid pas goed in by hierdie beroep en ek hou van saam mense werk. Die menseverhoudings wat jy opbou saam die opvoeders van die skool sowel as saam die leerders begin vir jou kosbaar raak met verloop van tyd. Dit is ook duidelik dat baie opvoeders hul passie vir onderwys verloor het waarvan leerders se swak dissipline die hoofrede daarvoor is. Ek het verwag dat die ouers, soos in die verlede, saam die opvoeders werk aan die opvoeding van hul kinders. Na afloop van my proeftydperk neem ek waar dat dit nie altyd die geval is nie. Deesdae werk die ouers teen die opvoeders en wil niks weet van hul kinders se negatiewe gedrag nie. Die gevolg hiervan is dat dit ons as opvoeders se taak moeilik maak en leerders word maklike teikens vir dwelmsmisbruik en bende verwante aktiwiteite. Ek kom ook agter dat ouers hul kinders te veel vrye teuls gee en nie weet waarmee die kind besig is oor naweke nie. Daarom dink ek dit is van kardinale belang dat opvoeding in terme van waardes en dissipline binne die klaskamer ook geskied. Die leerders in jou klas moet nie net 'n CEMIS nommer vir jou wees nie, maar as opvoeder moet jy 'n vriendskaplike verhouding bou saam die leerders volgens Aristotle. Ek besef ook dat 'n onderwyser se werk is nie net om die kurrikulum te fasiliteer nie, maar die meeste van die tyd moet ons optree as sielkundige, sosiale werker en maatskaplike werker. Daarom is dit belangrik om om te gee vir jou leerders en elkeen individueel te leer ken om die sosiale en sielkundige aspek van onderwys te verstaan. Dit is nie net van sielkundige of sosiale werker te wees nie, maar as opvoeder moet jy begrip het vir leerders se omstandighede. Hierdie week wat verby is het 'n graad 12 leerder die opsigter van die skool in die gesig gesteek nadat sy hulle vang besig was om te rook en dwelms te gebruik op die skoolgronde. Dit is kommerwekkend hoe die geweld by die dag toeneem op plattelandse skole. Ek verwag sulke gebeure in skole binne stedelike gebiede en het ek nou nuwe begrip vir opvoeders wat skool gee in gebiede waar bende-geweld toeneem by die orde van die dag. Ek besef dit is nie 'n maklike taak om te verrig en skool te gee in vrees nie. Ek het die hele dag met vrees rond geloop op die skoolgronde, terwyl daar opvoeders is wat elke dag skool gee in vrees. Dus beskou ek dit van belang dat ons as opvoeders leerders moet motiveer, ondersteun en bemoedig. Ons moet leerders se dryfkrag wees om bo hul omstandighede uit te styg. Daar was 'n tekort aan toesighouers by die skool, aangesien 8 opvoeders afwesig was. Ek en nog 'n student was genader om toesig te hou by die graad 11's waartydens hul Lewenswetenskap kontrole toets gesryf het. Ek het notas op een leerder gekry en dit was baie oorweldigend toe ek die notas by haar neem. Dit was terselfde tyd hartseer, want ek het haar nie gevang kyk op die notas nie, maar dit het by haar baadjie uitgesteek. Sy het die klas ontwrig en ek het die notas aan haar toets vasgekram. Sy het aan my verduidelik dat sy nie op dit gekyk het nie, maar ek moes eksamen prosedure gevolg het, want sy mag onder geen omstandighede notas op haar het terwyl sy die toets skryf nie. Ek het dit probeer stil as moontlik hou sodat die res van die klas nie agterkom nie, maar toe ruk dit heel uit verband uit. Daarom is dit so belangrik dat 'n opvoeder klas kontrole en klaskamer beheer kan toepas. Dit was vir my 'n uitdaging aan die begin van my proeftydperk, maar met verloop van tyd kon ek dit bemeester. Ek besef dat 'n opvoeder moet ferm en duidelik wees in haar/sy instruksies en nie bang wees om stappe te neem indien leerders jou uitdaag of reaksie uit te lok nie. Hierdie week het ek ook my laaste twee lesaanbiedings vir Wiskundige Geletterdheid gedoen. Na afloop van die lesaanbiedings is daar 'n groot verbetering in die toepassing van klas kontrole. Positiewe kommentaar van die opvoeder is dat ek altyd goed voorbereid was en 'n goeie beplande les gehad het. Ek het baie selfvertroue en dit blyk duidelik dat ek baie entoesiasties is oor my vakgebied. Aan die begin van my proeftydperk moes ek werk daaraan om klaskamer beheer te handhaaf, leerders gefokus kry voor ek met die lesaanbieding begin en meer aandag skenk op leerders se voorkennis. Ek is baie gemaklik om voor enige klas te staan, terwyl ek nog moet aandag skenk aan die manier waarop ek die vakinhoud aan leerders bekend stel. Ek besef dat ek die inhoud moet fasiliteer op 'n vlak wat leerders sal verstaan. Ek het ook waargeneem dat leerders verloor belangstelling in die lesaanbieding wanneer die vakinhoud bo of onder hul vlak van potensiaal aangebied word. Hiermee kom ek tot die gevolgtrekking dat ons die vakinhoud so moet aanbied dat ons alle leerders in die klas kan akkommodeer. Dit kan geskied deur verskillende onderwysmetodes toe te pas sodat leerders met verskillende behoeftes geakkommodeer word. Ek het ook ekstra klasse aangebied vir die graad 11 Fisiese Wetenskap klas en is dit vir my aangenaam om te sien die ywerigheid wat onder die leerders heers. Hierdie leerders wil goed doen en dit is vir my 'n riem onder die hart om te weet dat leerders moeite doen om die ekstra klasse by te woon. Meeste van hierdie leerders is van omliggende dorpe en maak elke dag van busvervoer gebruik. Hulle moet dus of by 'n vriendin/vriend oorslaap of vervoer reelings tref om sodoende die ekstra klasse by te woon. Ek is bly om te sien dat leerders nog daardie opofferings maak ongeag hul omstandighede en dit gee my hoop vir die professie. Ek het net weereens besef dat die onderwyssisteem benodig goeie opvoeders wat bereid is om meer te doen as wat van hulle verwag word. Leerders se opvoeding/onderrig moet 'n lewenslange passie bly en ons moenie moed verloor in hierdie professie nie. Almal se dat onderwys is nie meer wat dit destyds was nie, maar ek glo as jy jouself kan projekteer in die skoolomgewing waar ookal jy jouself sal bevind, sal dit als die moeite werd maak. Ek stel my eerder in om op die positiewe aspek van onderwys te fokus en te werk op die negatiewe aspekte. Geen uitdaging gaan vir my onder kry nie, want ek berus my in die gedagte dat ek my positiewe bydrae tot die samelewing lewer deur middel van my professie as onderwyser. ONDERWYS IS MY LEWE.